تحمل اذیت مردم اولین مرحله از چهار مرحله موت است . در حدیث است که عمل بنی آدم خالص نمی شود مگر اینکه چهار مرحله موت را طی کند اولین مرحله موت ، موت احمر است موت احمر تحمل اذیت مردم است مقامی که فقط با تحمل اذیت میتوان به آن رسید .
]]>ﻻﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ
“ﺗﺤﻤﻞ” ﮐﻨﻴﻢ،
ﮐﺎﻓﻴﺴﺖ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ “ﻗﻀﺎﻭﺕ” ﻧﮑﻨﻴﻢ.
ﻻﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺮﺍی “ﺷﺎﺩﮐﺮﺩﻥ” یکدیگر ﺗﻼﺵ ﮐﻨﻴﻢ،
ﮐﺎﻓﻴﺴﺖ ﺑﻬﻢ “ﺁﺯﺍﺭ” ﻧﺮﺳﺎﻧیم.
ﻻﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﺻﻼﺡ ﮐﻨﻴﻢ،
ﮐﺎﻓﻴﺴﺖ ﺑﻪ"ﻋﻴﻮﺏ” ﺧﻮﺩ ﺑﻨﮕﺮﻳﻢ.
ﺣﺘﻲ ﻻﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ “ﺩﻭﺳﺖ"ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ،
ﻓﻘﻂ ﮐﺎﻓﻴﺴﺖ “ﺩﺷﻤﻦ” ﻫﻢ ﻧﺒﺎﺷﻴﻢ.
ﺁﺭﻱ، ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﻫﻢ ﺷﺎﺩ ﺑﻮﺩﻥ ﻭ ﺑﺎ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺯﻳﺴﺘﻦ، شاهکار است …
]]>((الحمدلله الاول قبل الانشاء والاخر بعد فناء الاشياء وصلي الله علي خلقه محمد و اوصيائه الاتقياء ))
اما بعد چون هيچ انساني را از مرگ چاره نبوده دير يا زود اين شربت را نوشيده به لقاء الله جل جلاله فايز خواهد شد.آن وقت دستش از دنيا كوتاه و اگر در وصيت كوتاهي كرده باشد ،اي بسا گرفتاري داشته باشد لهذا اين جانب ميراسد الله مدني دهخوارقاني فرزند مرحوم مبرور مشهدي مير علي آقا مدني طاب ثراه ، اولاً خداي توانا و جميع انبيا و مرسلين و ملائكه مقربين و مؤمنين را به شهادت مي طلبم كه ايمان به خداي توانا جل جلاله داشته ، واحدي و موجودي را شريك او نديده، حال و مقالم گوياي (( لا اله الا الله الحق المبيين )) است و همچنين معترف به رسالت و حاكميت وجود مقدس رسول گرامي حضرت محمد بن عبد الله صلي الله عليه و آله بوده و جميع آنچه را كه آن بزرگوار از جانب پروردگار احديت آورده تصديق و اعتراف داشته ،وجود مقدس مولي الموالي حضرت امير المؤمنين علي بن ابي طالب عليه السلام را وصي بلافصل و امام واجب الطاعة و يازده فرزندش را يكي بعد از ديگري امامان بر حق ميدانم ، و انتظار مقدم شريف حضرت حجة بن الحسن العسكري عجل الله فرجه را داشته ، و اميدوارم به زودي چشممان به جمال مباركش روشن شود.
مرگ و سؤال قبر و عالم برزخ و رجعت و بعثت در روز قيامت و ميزان و صراط و بهشت و جهنم و كتب را حق ديده و اميد به رحمت واسعه الهي دارم كه در روز حشر نامه اعمالم را به دست راستم بدهد.
اما وصيتم ، جميع وراث ودختران خودم را سفارش مي كنم كه خدا را فراموش نكرده وهميشه او را ناظر بر حال خود ديده و مثل من غافل نباشند.
راجع به اموالم ، منزل نجف را خودم از سهم مبارك تهيه و ابداً تملك نكرده ام كذلك [همچنين ]منزل همدان را دوستان همداني با امريه مرحوم مبرور سيدنا الاستاد حضرت آيت الله حكيم قدس سره ازسهم مبارك تهيه نموده و در اختيار من گذاشته اند . پس هر دو منزل راجع به وجوه مقدس حضرت حجة ابن الحسن عجل الله تعالي فرجه بوده و به دستور حضرت آيت الله خميني مد ظله به مصرف مهم خواهد رسيد و بنده ابداً هيچ كدام از دو منزل را تملك نكرده وبه عنوان اين كه سهم مبارك است، تصرفي كرده ام .
چنانچه در وصيت نامه قبلي تصحيح نموده ام تمام كتابهاي موجود در نجف و قم [از ] سهم مبارك بوده و بايد در يكي از كتابخانه هاي ديني عمومي نجف يا قم قرار داده شود. كتابهايي كه اخيراً در ايران تحصيل نموده ام به همين نحو است.
مبلغ دويست و بيست هزار تومان بابت پول منزل تهران و قم به وجود مقدس حضرت بقية الله (عج) قرض دار بوده و اميدوارم در حياتم موفق به ادا بشوم و گرنه اين مقدار قرض دار هستم و براي ورثه بدون ادا.
جمادي الاول 1396 هجري قمري اسد الله مدني .
منبع : سایت تبیان
]]>در دفتر حضور و غیاب امروز ، حاضری زدیم!
حضورمان را بپذیر و جایگاهمان را در کلاس بندگیات
در ردیف بهترینها قرار ده.
سودای عشق تو ، آفتاب دل ماست…
با اشعههای زرین عشقت بارقه امید را در روزنههای
فرو بسته دلهامان بتابان!
]]>
بنابراین همانگونه که اصل دعا از وسیله های فیض است و میتوان حاجت را بطور مستقیم از خداوند در خواست کرد، توسل به اولیای الهی در هنگام دعا نیز از اسباب فیض و وسایل نزدیک شدن به خداوند و اجابت دعاست. عالمان دینی و سالکان طریق الی الله نیز در گفتار و کردار خویش به این مهم پرداخته اند که در زیر به برخی از آنها اشاره میشود.
آیت الله شیخ محمد بهاری
آیت الله شیخ محمّد بهاری همدانی(ره) که عرفای شهیر و دارای مقام عرفانی بالایی بوده است و شهره آن بر هیچ یک از خواص پوشیده نیست درباره زیارت اولیاء الهی و بزرگوار میفرماید:
«باری چون قصد زیارت اولیاء حقیقی سلام الله علیهم را بنماید اولاً باید بداند كه نفوس مقدّسه طیبه طاهره چون از ابدان جسمانیه مفارقت نمود و متصل به عالم قدس و مجردات گردید غلبه و احاطه ایشان به این عالم اقوی گردد و تصرفاتشان دراین نشأت بیش از سابق می شود و اطلاعاتشان به زائرین اتمّ و اكمل گردد… پس نسیم الطافشان و رشحات انوار آن بزرگواران بر زواّر و قاصدین ایشان و به جهت خواری دشمنانشان… و به امید استشفاع از برای بخشش گناهان و رجاء وصول بر فیوضات عظمیه رو به آن بزرگواران كند با مراعات آن آدابی كه در كتب مزار ثبت است»
آیه الله قاضی (ره)
آیه الله قاضی (ره) به سفارش اکید دارد که زیارات مختلف و توسّل به اهل بیت (علیهم السلام) انجام شود و برای توسل به اهل بیت عصمت و طهارت خواندن زیارت جامعه معروفه را سفارش می نماید و اینگونه به شاگردان خویش توصیه می كنند: «قرائت زیارت جامعه در هر روز جمعه،مقصودم همان زیارت جامعه معروفه است .»
حضرت آیه الله العظمی بهاء الدینی (ره) عارف کامل و واصل بالحق در باره توسل به حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها می فرماید:«ما می دانیم هر چه را كه حضرت فاطمه (س) امضا كند از نظر پیامبر و ائمه امضا شده است كه هیچ حرفی روی آن نیست .
حضرت آیت الله بهجت
حضرت آیت الله بهجت از عارفانی کامل و الهی است که با قدرت خداوند متعال به مقاماتی رسیده که می توانست عوالمی از غیب را مشاهده کند در باره ائمه معصومین علیهم السلام و توسل به مقام شامخ و والای بزرگواران میفرماید:
امام عین الله ناظره است …امام زنده است، ناظر است قادر و مقتدر است. ائمه(علیهم السلام) حاضرند، می بینند،جواب می دهند … التفات ما كم است… زیارت شما قلبی باشد. در موقع ورود اذن دخول بخواهید. اگر حال داشتید به حرم بروید… اگر حالتان مساعد نیست به كار مستحبی دیگری بپردازید. سه روز روزه بگیرید و غسل كنید و به حرم بروید و دوباره از حضرت اجازه ورود بخواهید… همه زیارت نامهها مورد تایید هستند. زیارت جامعه كبیره را بخوانید. زیارت امین الله مهّم است. قلب شما بخواند ، با زبان قلب بخوانید…
________________
منابع:
1. تذكره المتقین.
2. اسوه عارفان.
3. سیری در آفاق.
4. فریادگر توحید.
برگرفته از سایت تبیان
]]>
چگونه شرمسارت نباشم، در حالیکه هر چه جور و جفا از من می بینی
باز هم رشته ی مهر و دوستی ات را نمی گسلی و رهایم نمی کنی؟
چگونه ادعای بندگی کنم، در حالیکه خود می دانم عبد تو نبودم و بنده ی نفس بودم؟
اما مهربان خالقم …
تنها چیزی که می توانم بگویم این است که با همه ی شرمندگی هایم ادعا می کنم که بنده ی تو هستم
و تنها کلامی برایت بگویم که نکند عمر به سر آید و این کلام را نگفته باشم :
خدای من ، ساده بگویم … دوستت دارم
خدایا قلبم تشنه نور و عشق توست
هر روز به افكار و آرزوهایم بیا
به رویاهایم، در خنده هایم و اشكهایم
از سر رحمتــت در فراموشی هایم پدیدار شو
به عبادتم، به كار، زندگی و مرگم بیا
خدایا … یاریم كن تا به این مقام برسم كه احساس كنم كه كسی از من غنی تر نیست
زیرا از عشق و شادی برخوردارم
یاریم كن تا به این مقام برسم كه فقط تو را داشته باشم و لطف و عشق تو مرا لبریز كند
به این مقام برسم كه بگویم:
ای دردها و سختیــها و مشکلات،
وقتی كه خدا شهریار قلب من است
هیچ گزندی به من نمیرسد
همه چیز میگذرد
مانند رویا می آیند و می روند
من در شادیِ بدون مرگی هستم و ترسی ندارم
زیرا كه او در قلب من ساكن است
و سایه جاودانه او بر روح من حكمــفرماست …
و اینک دستم را بر آستانت بلند می کنم که دستگیرم باشی
تو همانی که من می خواهم . پس مرا همان کن که تو میخواهی …
]]>
نزدیک ترین نقطه به خدا هیچ جای دوری نیست؛ نزدیک ترین نقطه به خدا نزدیک ترین لحظه به اوست، وقتی حضورش را درست توی قلبت حس می کنی، آنقدر نزدیک که نفـست از شوق التهاب بند می آید. آنقدر هیجان انگیز که با هیجان هیچ تجربه ای قابل مقایسه نیست. تجربه ای که باید طعمش را چشید…
اغلب درست همان لحظه که گمان می کنی در برهوت تنها ماندی، درست همان جا که دلت سخت می خواهد او با تو حرف بزند، همان لحظه که آرزو داری دستان پر مهرش را بر سرت بکشد، همان لحظه نورانی که از شوق این معجزه دلت می خواهد تا آخر دنیا از ته دل و با کل وجودت اشک شوق بریزی و تا آخرین لحظه وجودت ببـاری…
نزدیک ترین لحظه به خدا می تواند در دل تاریک ترین شب عمرِ ناخواسته تو و یــا در اوج بزرگ ترین شادی دلخواسته تو رخ دهد. می تواند درست همین حالا باشد و زیباترین وقتی که می تواند پیش بیاید همان دمی است که برایش هیچ بهانه ای نداری. جایی که دلت برای او تنگ است…
زیباترین لحظه عمر و هیجان انگیزترین دم حیات همان لحظه باشکوهی است که با چشم خودت خدا را می بینی. درست همان لحظه که می بینی او با همه عظمت بی کرانش در قلب کوچک تو جا شده است. همان لحظه که گام گذاشتن او را در دلت احساس، و نورانی و متعالی شدن حست را درک می کنی…
آن لحظه که می بینی آنقدر این قلب حقیر ارزشمند شده است که خدا با همه عظمت بی کرانش آن را لایق شمرده و برگزیده و تو هنوز متعجب و مبهوتی که این افتخار و سعادت آسمانی چگونه و از چه رو از آن تو شده است و این را همیشه به یاد داشته باش…
” هرگاه با دیگرانی خود را خط بزن و هرگاه با خدائی دیگران را “
بودن را باور کن و تا زمانی که زنده هستی با عشق زندگی کن. لازمه عشق یک ارتباط عارفانه است پس به نیت قربت آماده شو، وضو بگیر و با تن پوشی از دعا و نیایش در محلی آرام، دلبستگی دنیوی را قطع کن و به هیچ چیز جز او نیــندیش…
شماره بگیر و از ته قلب صدایش کن و او را به بزرگی و یکتا بودن یاد کن. می خواهی آسمان دلت آبی، و خورشید روشنگر زندگی ات باشد…؟ می خواهی زبان گلها را بدانی و راز خلقت را دریابی…؟ پس به او توکل کن، دست هایت را بالا ببر، وجودت را سرشار از عشق و تمنا کن و به او بگو دوستش داری و فقط او را می ستایی، از او کمک می جویی… بخواه که راه را به تو نشان دهد!
خودت را گم کن، بگذار هیچ نقشی از تو بر زمین نماند، بال هایت را باز کن، به سوی معبود حقیقی پرواز کن. از او بخواه گاهی مواقع اختیار را از دست تو گرفته و به جایت تصمیم بگیرد. وقتی او را به بزرگی یاد کردی و در برابرش سر بر سجده نهادی، وقتی صدای ناله هایت به عرش کبریا رفت و قلبت تپید، قطرات اشک در چشمان زیبایت حلقه زد و گرمی اش را بر گونه هایت حس کردی، آن هنگام که در گفتن “ایاک نعبد و ایاک نستعین” دلت شکست و صدایت لرزید، بدان که گوشی را برداشته است و بشارت می دهد: بنده من، به من بگو چه می خواهی تا دعایت را اجابت نمایم. در این لحظه فرشته ها ناظر این همه شکوه و عظمت هستند. بدان که اگر به صلاح تو باشد همه چیز به تو عنایت می کند…
دوست من دعا کن همیشه با تو در تماس باشد و اگر روزی یادت رفت زنگ بزنی، تو را بیدار کند و عبادت را در تو بپروراند. هر لحظه منتظر باش تا تو را در مسیر زندگی هدایت کند. تنها سعی کن برای چند لحظه به جز او همه چیز را فراموش کنی….